Moeder leerde ons
Maastricht kennen omwille van de indertijd zo gegeerde Blue Band. De jeugd van
nu zou denken: wow .. dat wil ik ook
wel, zo een al te gekke hippe moeder, eentje die haar kindertjes mee neemt om
samen lekker te wiegen op leuke muziek .. Maar dat is dan wel even naast de
poes gegrepen, want moeder was helemaal niet bezig met muziek maar wel met de
keuken. Dus leerde ze ons hoe je Blue Band boter bij de vis en als toemaatje Hollandse kaas kocht op de grote Markt in
Maastricht.
Maastricht wist mij
toen al - en dat voor meer dan de lekkere boter en vis - te intrigeren omwille van dat gekke taaltje
over de Maas, de hippe kleren die je er
zag, de warme geurige verse saucijsbroodjes, de leuke sfeer die er hing
in de smalle straatjes, de jolige drukte van mensen taterend over de vreselijk
ongelijke kasseien waar toen niemand over viel ..
Een rit naar Maastricht stond
voor mij gelijk aan een 'super wow' een rijkelijke beloning voor een kind dat
graag opgaat in geuren, kleuren en klanken en geniet van alles wat er rondom gebeurt en graag observeert.
De fascinatie voor
het ontdekken zit er nog steeds in en geloof me, je hoeft echt geen dure verre
reizen te ondernemen om te 'ontdekken' wat jou intrigeert. Neen dus. Ontdekken
doe je van het moment dat je wakker wordt tot dat je weer gaat slapen. Voor mij
is ontdekken kijken met al je zintuigen maar uiteraard als fotografe, wat wil
je ook, eerst met de ogen voorop.
Zondag, eerder laat
in de namiddag prikken we Lanaken en Maastricht op de kaart. Dik halfuurtje later wandelen we over de Hoge Brug. Een fiets- en voetgangersbrug
over de Maas die de historische binnenstad van Maastricht verbindt met de
nieuwe wijk Céramique.
Het was al weer een leuke bedoening .. Wandel je even mee?
