Wat is een
vereniging, werkgroep, klein of groot, zonder de vaak vergeten bijna naamloze
gewone man of vrouw uit de straat. De vriend van gene of andere die met volle
overtuiging, alle vrije tijd en energie, opoffert aan het 'Goede Doel'.
Goede doelen - keuze
ten over - want geef toe, er langs kijken lijkt mij haast onmogelijk gezien het
aanbod overdadig media geklets dat we rond ogen en oren krijgen geslingerd via
radio, televisie en de hele reutemeteut aan sociale media. "Geef aan het
goede doel!" Meer, méér, MEER, want we willen toch zo graag het bedrag van
de vorige uitgave overtreffen. Wij willen en kunnen beter. Schrijf je nu in !
Je inleven in de
situatie van een ander die in één klap alles kwijt is door een storm, orkaan,
zondvloed, aardbeving, een natuurkracht buiten categorie, is geen sinecure. Het
zal jou maar overkomen. Je wordt voor minder overvallen door ongemak, je raakt voor
minder stil en heel erg klein.
En dan zijn er de
"Kom op tegen Kanker Evenementen" die geld inzamelen voor fondsen en
onderzoeken tegen die gemene ziekte. Onderzoek dat immens veel geld kost, maar
van levensgroot belang is en blijft willen we meer te weten komen hoe deze ziekte
zich manifesteert in ons lichaam en hoe we deze ziekte mogelijkerwijs halt
kunnen roepen.
Alle middelen zijn
goed om geld in te zamelen voor een gevecht tegen kanker. Een pannenkoekenslag,
een levensloop, tombola, vul zelf maar verder aan. En waarom niet met zijn
allen lekker naar buiten om gelijk als een gek te sporten voor het goede doel.
Lopen, wandelen, fietsen om zonder kleerscheuren die verschrikkelijke Mont
Ventoux of Alpe d' Huez heelhuids te overwinnen. Dat doen we liefst 3 of
misschien wel 4 keer, het oogt zo mooi op het persoonlijke lijstje van The
Wannado's, een zoveelste vergelijkende trap van goed, beter, best. Jezelf
overtreffen is één, vriend en vijand overtreffen is zoveel meer en voelt zo
lekker. Moet kunnen, ja toch?
Maar wat met de
vrijwilliger die zich naamloos inzet voor zulke onderneming? De vrijwilliger
die onbezoldigd met glimlach jan en alleman op zijn wenken bedient, mee helpt
om alles in goede banen te leiden, belangeloos, als onmisbare schakel het
geheel dienend. Want Samen Sterk, toch?
"Er niet om
malen" lijkt voor sommige ook een goede policy te zijn. Bij onenigheid
stuur je gewoon je kat, je presteert het evengoed om breed glimmend en lachend
op de dag van je event voor de lens te staan, maakt daarbij nog wat selfies en
klaar is Kees! Zo zet je dus gelijkertijd je hardwerkende collega's én
vrijwilligers te kakken. Je praat er verder naar buiten toe met niemand over,
doet alsof je neus bloedt en houdt alles stil ... ssssssssssst. Waait wel over,
time heals all wounds; it does that all the time.. en wat maakt het uit? Niet
veel inderdaad en oké het is dan wel ieders vrije keuze wat hij/zij ermee doet.
Maar wees achteraf niet boos wanneer je de deur op eigen neus krijgt door een
zelf gekweekte mentaliteit van "Who cares? Not me!" Beste lezer, mijn
betoog is gericht tegen flagrante gevoelloosheid omwille van zelfbehoud,
vandaar .. Denkt U er ook eens over na?
Hé, alles goed? So
far so good!
Beste vrijwilliger:
BEDANKT voor je inzet; maakt niet uit voor welk doel. Men zegge het verder, men
zegge het voort.
Via deze wil ik graag
alle vrijwilligers bedanken die hun steentje hebben bijgedragen tijdens
de 5de Editie van het Ven2-4Cancer evenement dat plaats vond op 12 en 13
september 2013. Misschien heb ik niet alle vrijwilligers op de gevoelige plaat kunnen vastleggen, mijn excuses hiervoor .. Toch een grote dankjewel voor jullie bijdrage.
