VRIJWILLIGER EN HET GOEDE DOEL.

Wat is een vereniging, werkgroep, klein of groot, zonder de vaak vergeten bijna naamloze gewone man of vrouw uit de straat. De vriend van gene of andere die met volle overtuiging, alle vrije tijd en energie, opoffert aan het 'Goede Doel'. 

Goede doelen - keuze ten over - want geef toe, er langs kijken lijkt mij haast onmogelijk gezien het aanbod overdadig media geklets dat we rond ogen en oren krijgen geslingerd via radio, televisie en de hele reutemeteut aan sociale media. "Geef aan het goede doel!" Meer, méér, MEER, want we willen toch zo graag het bedrag van de vorige uitgave overtreffen. Wij willen en kunnen beter. Schrijf je nu in !

Je inleven in de situatie van een ander die in één klap alles kwijt is door een storm, orkaan, zondvloed, aardbeving, een natuurkracht buiten categorie, is geen sinecure. Het zal jou maar overkomen. Je wordt voor minder overvallen door ongemak, je raakt voor minder stil en heel erg klein. 

En dan zijn er de "Kom op tegen Kanker Evenementen" die geld inzamelen voor fondsen en onderzoeken tegen die gemene ziekte. Onderzoek dat immens veel geld kost, maar van levensgroot belang is en blijft willen we meer te weten komen hoe deze ziekte zich manifesteert in ons lichaam en hoe we deze ziekte mogelijkerwijs halt kunnen roepen. 

Alle middelen zijn goed om geld in te zamelen voor een gevecht tegen kanker. Een pannenkoekenslag, een levensloop, tombola, vul zelf maar verder aan. En waarom niet met zijn allen lekker naar buiten om gelijk als een gek te sporten voor het goede doel. Lopen, wandelen, fietsen om zonder kleerscheuren die verschrikkelijke Mont Ventoux of Alpe d' Huez heelhuids te overwinnen. Dat doen we liefst 3 of misschien wel 4 keer, het oogt zo mooi op het persoonlijke lijstje van The Wannado's, een zoveelste vergelijkende trap van goed, beter, best. Jezelf overtreffen is één, vriend en vijand overtreffen is zoveel meer en voelt zo lekker. Moet kunnen, ja toch? 

Maar wat met de vrijwilliger die zich naamloos inzet voor zulke onderneming? De vrijwilliger die onbezoldigd met glimlach jan en alleman op zijn wenken bedient, mee helpt om alles in goede banen te leiden, belangeloos, als onmisbare schakel het geheel dienend. Want Samen Sterk, toch? 

"Er niet om malen" lijkt voor sommige ook een goede policy te zijn. Bij onenigheid stuur je gewoon je kat, je presteert het evengoed om breed glimmend en lachend op de dag van je event voor de lens te staan, maakt daarbij nog wat selfies en klaar is Kees! Zo zet je dus gelijkertijd je hardwerkende collega's én vrijwilligers te kakken. Je praat er verder naar buiten toe met niemand over, doet alsof je neus bloedt en houdt alles stil ... ssssssssssst. Waait wel over, time heals all wounds; it does that all the time.. en wat maakt het uit? Niet veel inderdaad en oké het is dan wel ieders vrije keuze wat hij/zij ermee doet. Maar wees achteraf niet boos wanneer je de deur op eigen neus krijgt door een zelf gekweekte mentaliteit van "Who cares? Not me!" Beste lezer, mijn betoog is gericht tegen flagrante gevoelloosheid omwille van zelfbehoud, vandaar .. Denkt U er ook eens over na? 

Hé, alles goed? So far so good!

Beste vrijwilliger: BEDANKT voor je inzet; maakt niet uit voor welk doel. Men zegge het verder, men zegge het voort.

Via deze wil ik graag alle  vrijwilligers bedanken die hun steentje hebben bijgedragen tijdens de 5de Editie van het Ven2-4Cancer evenement dat plaats vond op 12 en 13 september 2013. Misschien heb ik niet alle vrijwilligers op de gevoelige plaat kunnen vastleggen, mijn excuses hiervoor .. Toch een grote dankjewel voor jullie bijdrage.